Mikroprzedsiębiorca – definicja, przykłady

W Polsce każdego roku zwiększa się liczba nowych przedsiębiorców. Polacy przeważnie zakładają jednoosobową działalność gospodarczą. Ta forma pozwala właścicielowi zatrudniać nawet kilku pracowników. Przedsiębiorca może mieć status mikro, małego lub średniego przedsiębiorcy. Definicję każdego z nich zawiera Ustawa o swobodzie działalności gospodarczej. W Polsce największą ilość stanowią mikroprzedsiębiorcy.

Rodzaje działalności gospodarczej w Polsce – kim jest mikroprzedsiębiorca?

Podstawową i najbardziej popularną formą prowadzenia własnej firmy jest jednoosobowa działalność gospodarcza. Do wyboru są jeszcze spółki prawa handlowego. Najbardziej popularna jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. W Ustawie o swobodzie działalności gospodarczej znajduje się definicja mikroprzedsiębiorcy. Zgodnie z nią jest nim przedsiębiorca, który co najmniej w jednym z dwóch ostatnich lat obrotowych:

• nie przekroczył kwoty 2 000 000 euro (o równowartości w polskich złotych) rocznego obrotu netto ze sprzedaży towarów i usług lub wszystkich operacji finansowych
• u którego suma aktywów bilansu końcowego nie przekroczyła 2 000 000 euro w przeliczeniu na złotówki.

Przeliczenia dokonuje się zgodnie ze średnim kursem z ostatniego dnia roku poprzedniego. 
 

Mikroprzedsiębiorca w świetle jednoosobowej działalności gospodarczej

Zgodnie z interpretacją większości organów podatkowych osoba samozatrudniona może również być uznana za mikroprzedsiębiorcę. Dotyczy to także przedsiębiorców nie zatrudniających w ogóle pracowników. W przypadku tych osób taka kwalifikacja ma ogromne znaczenie przy ubieganiu się o różne rodzaje wsparcia finansowego przeznaczone głównie i wyłącznie dla tej grupy przedsiębiorców. 

Mikroprzedsiębiorca – warunki dotyczące średniorocznego zatrudnienia 
O mikroprzedsiębiorcy mówimy również w aspekcie średniorocznego zatrudnienia pracowników (zatrudnienie mniej niż 10 pracowników). W świetle art. 109 Ustawy o swobodzie działalności gospodarczej średnioroczne zatrudnienie oblicza się w przeliczeniu na pełne etaty, do których nie zalicza się pracowników przebywających na:

• urlopach macierzyńskich
• urlopach na warunkach urlopu macierzyńskiego
• urlopach ojcowskich
• urlopach rodzicielskich
• urlopach wychowawczych
• zatrudnionych w celu przygotowania.

Pracownikiem wliczanym do średniorocznego zatrudnienia jest osoba pracująca na podstawie umowy o pracę. W tym wypadku nie bierze się pod uwagę osób zatrudnionych na podstawie umowy zlecenia lub o dzieło. Obydwie są umowami cywilnymi regulowanymi przez Kodeks cywilny. 

PRZYKŁAD 1 
Przedsiębiorca w 2019 roku zatrudniał pracowników na pełen etat zgodnie z danymi umieszczonymi poniżej, w rozbiciu na miesiąc i ilość etatów w miesiącu:

• styczeń – 8 prac.
• luty – 8 prac.
• marzec – 8 prac.
• kwiecień – 8 prac. 
• maj – 8,5 prac. 
• czerwiec – 6,5 prac. 
• lipiec – 3,75 prac.
• sierpień – 3,75 prac.
• wrzesień – 3,75 prac.
• październik – 3,75 prac.
• listopad – 0 prac.
• grudzień – 0 prac. 

Średniomiesięczne zatrudnienie w firmie należy obliczyć jako liczbę etatów w całym roku podzieloną przez liczbę miesięcy w roku, czyli: 
ilość etatów w roku: (8+8+8+8+8,5+6,5+3,75+3,75+3,75+3,75 = 62)
ilość miesięcy w roku: 12
średnioroczne zatrudnienie w firmie: 62/12 = 5,17 etatu na rok. 

Sposób przeliczania wartości obrotu/aktywów

Kwoty wyrażone w euro przelicza się na złotówki wg średniego kursu ogłoszonego przez NBP w ostatnim dniu roku obrotowego wybranego do określenia statusu przedsiębiorcy. 

PRZYKŁAD 2
W 2020 roku kurs euro wyniósł: 4,6165 PLN (na 31.12.2020r.)
Po przeliczeniu na złotówki w 2020 r.:
2 000 000 euro – 9 233 000,00 zł
10 000 000 euro – 46 165 000, 00 zł.

Ewidencja VAT w strukturze JPK – obowiązek przesyłania

Obecnie czynni podatnicy VAT mają obowiązek przesyłania plików JPK, również mikroprzedsiębiorcy. 
Dla przypomnienia mikroprzedsiębiorcą nie będzie ten przedsiębiorca, który w 2 ostatnich latach obrotowych przekroczył: 

• średnioroczne zatrudnienie pracowników (10 osób)
• 2 000 000 euro obrotu netto
• 2 000 000 euro całkowitego bilansu rocznego.

PRZYKŁAD 3
Przedsiębiorca średniorocznie zatrudniał:

• w 2019 roku – 20 pracowników
• w 2020 roku – 7 pracowników

obrót netto i suma aktywów:

• w 2019 roku – 1 000 000 zł
• w 2020 roku – 1 000 000 zł.

Przedsiębiorca w 2019 roku przekroczył średnioroczny limit zatrudnionych pracowników, ale w 2020 roku już nie. Dodatkowo w żadnym roku nie przekroczył limitu obrotu oraz sumy aktywów przedsiębiorstwa. Spełnia więc warunki, aby być mikroprzedsiębiorcą.

Data publikacji: 2021-04-18, autor: FakturaXL