Posiłkując się ustawą z dnia 7 lipca 1994 roku prawo budowlane, a przede wszystkim art. 3 pkt. 8, wiemy, że określenie remont oznacza wykonanie w obiekcie budowlanym robót budowlanych umożliwiających odtworzenie stanu pierwotnego, których nie kwalifikuje się jako konserwację. Zgodnie z przepisami nie ma przeciwwskazań, aby zastosować inne wyroby budowlane niż w trakcie pierwotnej budowy. remont lokalu w kosztach firmy

Remont zmierza do osiągnięcia pierwotnego stanu technicznego oraz użytkowego środka trwałego razem z wymianą zniszczonych składników technicznych, ale bardzo istotne jest zachowanie oryginalnego charakteru i funkcji. Remont jest konsekwencją zużycia środka trwałego przez podatnika. Zmiana części środka trwałego, które zostały zniszczone ma na celu odtworzenie i przywrócenie pierwotnej wartości użytkowej. Trzeba podkreślić, że nie dochodzi do zmodyfikowania charakteru budynku.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że w trakcie oceny wydatków trzeba zwrócić uwagę na rzeczywistość gospodarczą, która zmienia się w bardzo szybkim tempie. Ważną rolę odgrywa postęp techniczny warunkujący metody i narzędzia wykorzystywane do wykonania stosownych robót.

W tym miejscu warto przytoczyć wyrok wydany 4 marca 1998 roku przez Naczelny Sąd Administracyjny, który wskazał, że:

za remont budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w znaczeniu powszechnie stosowanym w zakresie inwestycji uważa się prace budowlane mające na celu utrzymanie lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego we właściwym stanie, przywrócenie jego pierwotnej zdolności użytkowej, którą utracił w wyniku upływu czasu i eksploatacji wraz z wymianą dotychczas użytkowanych zużytych składników ich wyposażenia technicznego takich jak: dotychczasowej instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego lub tylko określonych elementów tych instalacji.


Remont środka trwałego

Przez określenie remont środka trwałego rozumie się wszystkie działania mające na celu przywrócenie początkowego stanu technicznego oraz użytkowego środka trwałego, wliczając w to wymianę zniszczonych części. Jednak podjęte działania nie mogą modyfikować zarówno charakteru, jak i funkcji środka trwałego. Wykonane działania nie zmieniają wartości początkowej środków trwałych, gdyż nie są zaliczane do wydatków ulepszeniowych. Wydatki, które poniesiono na remont składnika majątku, stanowią dla firmy koszt uzyskania przychodu (pod warunkiem że nie podlegają wyłączeniu z kosztów). W tym przypadku nie stosuje się odpisów amortyzacyjnych.

Trzeba podkreślić, jak ważne jest rozróżnienie „remontu” od „ulepszenia środka trwałego”. Jest to wymagane przede wszystkim ze względów podatkowych i ewidencji księgowej.

Przedsiębiorca może regulować różne wydatki na środek trwały, ale nie zawsze będą one klasyfikowane jako jego ulepszenie. Kluczowe znaczenie odgrywa charakter wydatków. Kiedy dochodzi do odtworzenia stanu środka trwałego albo przywrócenia jego pierwotnej wartości (działanie nie prowadzi do zwiększenia wartości użytkowej w porównaniu do dnia przyjęcia do użytkowania) nie może zostać określone jako jego ulepszenie (takie stanowisko przedstawił Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z dnia 13 listopada 2019 r., nr 0111-KDIB1-1.4010.456.2019.2.SG).

Pamiętajmy, obowiązkiem przedsiębiorcy jest ujmowanie wszystkich przychodów oraz kosztów w ewidencji, a także ewidencjonowanie wyposażenia i posiadanych środków trwałych.

Modernizacja i ulepszenie środka trwałego

Modernizacja to pojęcie, które nie zostało omówione zarówno w przepisach ustawy o PIT, jak i w przepisach prawa budowlanego. Z kolei posiłkując się słownikiem języka polskiego, dowiadujemy się, że modernizacja to unowocześnienie czegoś, a także ulepszenie tego przedmiotu.

Remont jako koszty uzyskania przychodu

Ustawa wydana 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przede wszystkim art. 22 ust. 1 wskazuje, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z przytoczoną regulacją, koszty uzyskania przychodów mają bezpośredni wpływ na wysokość podstawy opodatkowania. W sposób ogólny i celowy zmierzają do uzyskania przychodów albo zachowania bądź zabezpieczania źródła przychodów, nie wliczając w to kosztów wskazanych w art. 23 ustawy o PIT. Posiłkując się ust. 1 omawianego artykułu, dowiadujemy się, że koszt uzyskania przychodu nie ma zastosowania albo ma zastosowanie w ograniczonym jedynie zakresie w przypadkach, gdzie ustawa wskazała instytucję zryczałtowanych kosztów uzyskania przychodów (między innymi dla uzyskiwania przychodów z praw autorskich) albo przy nakazie wyznaczenia dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym w sposób szacunkowy.

W tym miejscu trzeba podkreślić, że wydatki, które posłużyły do opłacenia prac remontowych, pozwalających na zachowanie nieruchomości używanej w celu prowadzenia działalności gospodarczej spełniają wszystkie przesłanki do wliczenia ich do kosztów uzyskania przychodu (stanowisko potwierdza Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z dnia 21 października 2022 r., nr 0115KDIT3.4011.604.2022.2.KP).

W dniu 21 października 2022 roku wydana została interpretacja indywidualna, nr 0115KDIT3.4011.604.2022.2.KP. Dyrektor KIS poinformował, że zgodnie z art. 22g ust. 17 ustawy o PIT, kiedy środki trwałe zostaną ulepszone na skutek przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkowa tych środków, wyznaczona na podstawie ust. 1, 3-9 i 11-15, zostaje zwiększona o kwotę wydatków poniesionych w celu ich ulepszenia (ta zasada dotyczy również wydatków na zakup części składowych albo peryferyjnych, dla których jednostkowa cena nabycia jest większa od 10 000 zł). Środki trwałe są ulepszone, gdy suma wydatków uregulowanych w celu ich przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji albo modernizacji w danym roku podatkowym jest większa od 10 000 zł oraz wydatki przyczyniają się do zwiększenia wartości użytkowej, kiedy porównać do wartości z dnia, w którym zostały wprowadzone do użycia, określanych przy pomocy okresu używania, zdolności wytwórczej, jakości produktów osiąganych przy pomocy środków trwałych, które zostały ulepszone, a także kosztów wiązanych z ich używaniem.

Przepisy wskazują jednoznacznie, że w przypadku, gdy środek trwały jest ulepszony, wymaga się podniesienia jego pierwotnej wartości. Dodaje się kwotę poniesionych wydatków, które umożliwiły ulepszenie środka. W takim przypadku wydatki nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i obniżyć podstawy opodatkowania.

Ulepszenie środków trwałych oznacza:
  • przebudowę, czyli zmianę (poprawienie) bieżącego stanu środków trwałych na inny,
  • rozbudowę, czyli powiększenie (rozszerzenie) składników majątkowych, przede wszystkim budynków i budowli, linii technologicznych itp.,
  • rekonstrukcję, czyli odtworzenie zniszczonych całkowicie albo częściowo składników majątku,
  • adaptację, czyli przystosowanie (przerobienie) składnika majątkowego do zastosowania go w zupełnie innym celu niż oryginalne przeznaczenie, może dojść również do przyznania mu zupełnie nowych cech użytkowych,
  • modernizację, czyli unowocześnienie środka trwałego.

Wydatki uregulowane na remont składnika majątku mogą zostać zaliczone przez przedsiębiorcę do kosztów uzyskania przychodów. Ta zasada jest uwarunkowana przepisami art. 22 ust. 1 ustawy o CIT. W tym przypadku nie wymaga się, aby składnik majątku był ujawnionym środkiem trwałym.

Stanowisko przedstawione przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej wydanej w dniu 28 lutego 2017 roku nr 0461-ITPB1.4511.1002.2016.2.WM jest podobne. Dyrektor wskazuje, że:

wydatki związane z remontem (modernizacją) nabywanych lokali mieszkalnych (stanowiących w działalności Wnioskodawczyni towary handlowe), jak i inne nakłady poniesione na wyposażenie tych mieszkań, stanowią bezpośrednie koszty uzyskania przychodów. Skoro zatem Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów tzw. metodą memoriałową, to przedmiotowe wydatki nie mogą zostać ujęte w rozliczeniu podatkowym jako koszty (potrącone) w momencie ich poniesienia. Zgodnie z cyt. przepisami art. 22 ust. 6 w zw. z art. 22 ust. 5 PDOFizU w roku podatkowym, wydatki te stanowią koszty roku podatkowego, w którym rozpoznany zostanie przychód ze sprzedaży lokali.

 

Jakie koszty uzyskania przychodu ponosi przedsiębiorca przy remoncie?

Koszty uzyskania przychodów to wydatki poniesione na zakup standardowych materiałów, czyli:
  • farb,
  • paneli,
  • materiałów budowlanych,
  • okien i drzwi,
  • elementów instalacji elektrycznej,
  • elementów instalacji kanalizacyjnej
Do kosztów zalicza się także usługi specjalistów, czyli:
  • budowlańców,
  • elektryków,
  • hydraulików

 

Kilka słów podsumowania

Remont polega na odtworzeniu (przywróceniu) stanu technicznego oraz wartości użytkowej z dnia oddania do użytkowania. Wydatki związane z pracami modernizacyjnymi, adaptacyjnymi, przebudową, rozbudową albo rekonstrukcją stanowią koszty uzyskania przychodu (nie ma wymogów związanych z ich wartością). Kluczowym czynnikiem jest charakter wydatków – co jest zgodne z ustawą o PIT.


Data publikacji: 2023-02-27, autor: FakturaXL

ZADAJ PYTANIE DO ARTYKUŁU