Prowadzenie działalności gospodarczej obliguje przedsiębiorców do posiadania rachunku bankowego, co wiąże się z dodatkowymi kosztami związanymi z opłatami za prowadzenie konta oraz prowizjami za przelewy. Ponoszone opłaty muszą być prawidłowo zaksięgowane.
Od 2019 roku działa tzw. biała lista podatników, dzięki której można sprawdzić kontrahenta i numer jego rachunku bankowego. Biała Lista służy do weryfikacji firm będących podatnikami VAT. Lista zawiera wyłącznie wykaz bankowych rachunków firmowych. Zostają one wpisane do wykazu, jeżeli zostaną wyszczególnione w rejestrze CEIDG (poz. 27). Konto firmowe bezwzględnie musi posiadać przedsiębiorca, który zawiera transakcje na kwotę przekraczającą wartość 15 000 zł. W tej sytuacji płatność musi być podzielona (split payment). Kwota netto pozostaje na rachunku przedsiębiorcy, a kwota podatku VAT trafia na konto VAT.
Przedsiębiorcy prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą nie mają obowiązku posiadania rachunku firmowego. Prowadzenie konta firmowego wiąże się przede wszystkim z ponoszeniem dość wysokich opłat, dlatego przedsiębiorcy będący właścicielami małych firm generujących niskie obroty rezygnują z jego założenia i korzystają z rachunku prywatnego. Przedsiębiorca, który wykorzystuje konto osobiste w prowadzonej działalności gospodarczej nie może zaliczyć do kosztów firmowych opłat za prowadzenie rachunku bankowego oraz innych wydatków związanych z kontem firmowym, jak np. prowizji za przelewy, wszelkich opłat manipulacyjnych, odsetek od kredytu itp.
Księgowanie prowizji za przelew
Prowizja za przelew zaliczana jest do kosztów operacyjnych, czyli związanych z prowadzeniem firmy. Wszelkie informacje w tym temacie reguluje ustawa o rachunkowości.
Wydatki poniesione na prowizję za przelew księguje się jako: Wn konto 40 – 2 „Usługi obce” Ma konto 13 – 0 „Rachunek bieżący”.
Zaksięgowane w ten sposób kwoty muszą być odpowiednio udokumentowane. Takim dokumentem są wyciągi bankowe lub potwierdzenia bankowe pobranych prowizji, na których powinny widnieć takie informacje jak: numer konta, dane działalności gospodarczej, data pobrania prowizji przez bank, wartość pobranej kwoty, określenie za co została naliczona i pobrana prowizja, jak np.: prowizja za przelew (regulacja prawna art.21 ust.1 i 1a oraz art.21 ust.2 i 3 Ustawy o rachunkowości). W przypadku kontroli skarbowej trzeba będzie je udostępnić celem udowodnienia poniesionych kosztów.
