Przedsiębiorca, który zdecyduje się na leasing ma do wyboru dwie jego formy: leasing operacyjny lub finansowy. Różnice pomiędzy nimi wynikają z przepisów podatkowych. Wybór właściwej formy zależy między innymi od sposobu rozliczania kosztów podatkowych, a także od długości przewidywanego okresu użytkowania.
inaczej usługowy. Na podstawie zawartej umowy leasingu, finansujący, czyli leasingodawca przekazuje korzystającemu, czyli leasingobiorcy na czas oznaczony prawa do użytkowania określonych składników majątku trwałego lub prawa do użytkowania i pobierania pożytków. W zamian leasingobiorca zobowiązuje się do zapłaty ustalonych opłat (rat leasingowych) w czasie określonym w umowie. Przeważnie okres trwania umowy jest krótszy niż oczekiwany okres pełnej amortyzacji leasingowanego przedmiotu. Jednak nie może być krótszy niż 40% normatywnego okresu amortyzacji danego przedmiotu. Przedmiot leasingu wchodzi do składników majątku leasingodawcy, a miesięczne raty leasingowe stanowią koszt uzyskania przychodu dla leasingobiorcy. Do każdej raty doliczany jest podatek VAT, dlatego nie ma obowiązku jego zapłaty już na samym początku trwania umowy leasingowej. Do kosztów podatkowych może zostać zaliczona także wniesiona opłata wstępna, którą można ująć jednorazowo, czego potwierdzeniem jest interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 8 marca 2016 roku, sygn. ITPB1/4511-1158/15/AK, w której jest napisane, że:
wstępna opłata leasingowa warunkuje zawarcie umowy, czyli należy ją powiązać nie tyle z całą umową rozumianą w wymiarze czasowym , co z momentem jej zawarcia. Dotyczy ona nie tyle samego trwania usług leasingu, lecz w ogóle prawa do skorzystania z niego. Zatem nie jest opłata dotyczącą całego okresu trwania umowy leasingu. Stąd opłata ta jest wydatkiem jednorazowym, związanym z zawarciem umowy leasingu. Dlatego też nie ma obowiązku rozliczania jej proporcjonalnie do okresu trwania umowy. Tym samym wstępną opłatę należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów jednorazowo w dacie jej poniesienia.
Suma wszystkich opłat ustalonych w umowie zmniejszona o należny podatek VAT powinna odpowiadać przynajmniej wartości początkowej środków trwałych. Po zakończeniu umowy i wpłacie wszystkich rat, leasingobiorca ma prawo do wykupu użytkowanego przedmiotu.
PRZYKŁAD 1 Przedsiębiorca postanowił zakupić pojazd osobowy do firmy. Zdecydował, że zakup sfinansuje leasingiem operacyjnym. Czy po podpisaniu umowy, przedsiębiorca może wprowadzić pojazd do ewidencji środków trwałych i dokonać amortyzacji w czasie?
Odpowiedź: Nie może, ponieważ przy leasingu operacyjnym przedmiot umowy nadal jest własnością leasingodawcy i to tylko on może dokonywać odpisów amortyzacyjnych. Przedsiębiorca ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość opłaty wstępnej i zapłacone raty leasingowe.
Leasing finansowy
Leasing finansowy czyli kapitałowy, inwestycyjny polega na przekazaniu przez leasingodawcę (finansującego) na czas oznaczony prawa do użytkowania określonych składników majątku trwałego leasingobiorcy (korzystającemu). W zamian za użyczenie leasingobiorca zobowiązuje się do zapłaty rat leasingowych. W rzeczywistości okres trwania umowy leasingu finansowego wynosi mniej więcej tyle samo co okres ekonomicznego zużycia leasingowanego przedmiotu. W leasingu finansowym przedmiot umowy zostaje zaliczony do składników majątku leasingobiorcy, co daje mu możliwość dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Natomiast do kosztów uzyskania przychodów może zaliczyć jedynie część odsetkową raty leasingowej. Podatek VAT powinien zostać zapłacony w całości z góry przy pierwszej racie po odbiorze przedmiotu. Leasingobiorca nie ponosi kosztów związanych z opłatą wstępną. Po zakończeniu umowy leasingobiorca posiada możliwość wykupu przedmiotu leasingu.
PRZYKŁAD 2 Przedsiębiorca zakupił do firmy maszynę o wartości 250 000 zł. Zakup sfinansował leasingiem finansowym. Czy zakupiona maszyna może stanowić środek trwały firmy oraz czy raty leasingowe będą stanowiły koszt uzyskania przychodu?
Odpowiedź: W przypadku zawarcia umowy leasingu finansowego, zakupiona maszyna wchodzi w skład majątku firmy (leasingobiorcy) i w związku z tym przedsiębiorca dokonuje każdego miesiąca odpisów amortyzacyjnych. Raty leasingowe nie mogą zostać ujęte w kosztach uzyskania przychodu, ponieważ w tym przypadku kosztem są odpisy amortyzacyjne. W kosztach mogą być ujęte jedynie odsetki z raty leasingowej, ale dopiero po ich zapłacie.
Najważniejsze różnice pomiędzy leasingiem operacyjnym, a finansowym
Kryterium
Leasing operacyjny
Leasing finansowy
amortyzacja
obowiązek leasingodawcy
obowiązek leasingobiorcy
okres trwania umowy
dłuższy niż 40% czasu amortyzacji przedmiotu (nieruchomości nie mniej niż 10 lat)
powyżej 12 miesięcy
koszty uzyskania przychodu
korzystający zalicza do kosztów raty netto oraz opłatę wstępną
korzystający zalicza do kosztów część odsetkową rat leasingowych oraz amortyzację
podatek VAT
doliczany do rat leasingowych
opłacony z góry razem z pierwszą ratą
możliwość wykupu
zależy od stawki amortyzacji i okresu wykupu
razem z ostatnią ratą przedmiot leasingu staje się własnością korzystającego
Leasing operacyjny, czy finansowy – który korzystniejszy?
Obecnie leasing stanowi wśród przedsiębiorców najbardziej popularną formę nabywania składników majątku. W ramach leasingu przedsiębiorca może zakupić i użytkować w firmie różne przedmioty, jak: pojazdy samochodowe, maszyny i urządzenia, sprzęt elektroniczny, a także nieruchomości. Wyróżnia się dwa rodzaje leasingu: operacyjny i finansowy, które różnią się między sobą przede wszystkim obowiązkami po stronie korzystającej, czyli leasingobiorcy. Przy wyborze formy leasingu przedsiębiorca powinien kierować się między innymi takimi czynnikami jak np.: koszty początkowe, które są niższe przy leasingu operacyjnym (niższy kapitał własny).
W Polsce najbardziej popularny jest leasing operacyjny, między innymi z powodu ponoszonych kosztów. W jego przypadku podatek VAT nie musi być płacony jednorazowo z góry. tak jak ma to miejsce przy leasingu finansowym. Kolejnym czynnikiem, który przemawia za leasingiem operacyjnym jest przewidywany okres użytkowania przedmiotu. Jeżeli jest on krótki, to w takiej sytuacji zwiększają się bieżące koszty działalności, co przekłada się na mniejszą podstawę opodatkowania.
Ostateczny wybór formy leasingu należy do przedsiębiorcy, który na podstawie posiadanych informacji musi sam ocenić, która forma będzie dla niego najbardziej korzystna. Pod uwagę powinien wziąć:
