Umowę B2B zawierają między sobą przedsiębiorcy. Przeważnie jest to umowa zlecenia lub umowa o świadczenie usług, a czasami i umowa o dzieło. Taka umowa może zostać rozwiązana na różne sposoby.
Umowa B2B, czyli business to business jest formą umowy zawieranej pomiędzy dwoma podmiotami gospodarczymi, przeważnie jako umowa zlecenia lub umowa o świadczenie usług. W ramach umowy jeden z podmiotów pełni rolę pracodawcy i zleca innej działalności gospodarczej określone zadania, które podmiot ten zobowiązuje się wykonać, jako pracownik. Przeważnie dotyczy działalności jednoosobowej, w której nie są zatrudniani inni pracownicy Zapłata za wykonane czynności następuje na podstawie faktury, którą wykonawca wystawia w określonym czasie, przeważnie na ostatni dzień danego miesiąca, w którym wykonywane było zlecenie. Umowa B2B, podobnie jak każda inna umowa może ulec rozwiązaniu.
Rodzaje rozwiązań umów B2B
Umowa cywilnoprawna może zostać rozwiązana na 2 sposoby:
jako jednostronne oświadczenie woli – przypadki wskazane w umowie lub w przepisach
jako oświadczenia złożone przez obie strony – porozumienie stron.
Jednostronne porozumienie stron polega na rozwiązaniu umowy poprzez odstąpienie lub jej wypowiedzenie. Jeżeli dojdzie do odstąpienia umowy, to uważa się, że nie została ona zawarta. W tej sytuacji, kiedy strony od niej odstąpią, to muszą dokonać zwrotu w niezmienionym stanie tego co już świadczyły, chyba że taka zmiana była potrzebna w granicach zwykłego zarządu. Za czynność świadczenia usługi oraz korzystania z rzeczy, druga strona powinna zostać odpowiednio wynagrodzona. Możliwość do skorzystania z prawa do odstąpienia przysługuje wtedy, kiedy umowa zawiera zastrzeżenie, że jedna lub obie strony mają prawo w ciągu oznaczonego terminu odstąpić od umowy. Odstąpienie wykonuje się przez oświadczenie złożone drugiej stronie. Umowa może zawierać również zastrzeżenie dotyczące możliwości skorzystania z prawa do odstąpienia od umowy wzajemnej między innymi na wypadek niewykonania powierzonego zadania w ściśle określonym terminie. Oznacza to, że strona uprawniona może w sytuacji wystąpienia zwłoki drugiej strony odstąpić od umowy i nie musi z tego powodu wyznaczać dodatkowego terminu. Podobnie w sytuacji, kiedy wykonanie zobowiązania przez jedną ze stron po terminie nie ma znaczenia dla drugiej strony z powodu na właściwości zobowiązania lub na zamierzony przez nią cel umowy, który znany jest stronie będącej w zwłoce.
Do odstąpienia umowy może dojść także w przypadkach wskazanych w przepisach. Zgodnie z ustawą prawo do odstąpienia przysługuje między innymi wtedy, kiedy jedna ze stron zwleka z wykonaniem zobowiązania z umowy wzajemnej, to druga:
może wyznaczyć jej odpowiedni, dodatkowy termin do wykonania z zastrzeżeniem, że w przypadku bezskutecznego upływu wyznaczonego terminu ma prawo zerwać umowę
może bez wyznaczenia dodatkowego terminu lub po jego bezskutecznym upływie zażądać wykonania zobowiązania i naprawienia szkody jaka wynikła ze zwłoki.
Jeżeli świadczenia obu stron mają charakter podzielny, a jedna ze stron zwleka, ale tylko do części świadczenia, to prawo do odstąpienia od umowy jakie przysługuje drugiej stronie zostaje ograniczone zgodnie z jej wyborem, tylko do tej części lub do całej reszty niewypełnionego świadczenia. Możliwe jest także odstąpienie od umowy w całości, jeżeli wykonanie częściowe nie ma znaczenia dla tej strony z powodu na właściwości zobowiązania lub na zamierzony przez nią cel umowy, który znany jest jedynie stronie będącej w zwłoce.
Do odstąpienia od umowy może dojść również, jeżeli strona mająca obowiązek spełnienia świadczenia złoży oświadczenie, że nie wykona zobowiązania. W tej sytuacji druga strona ma prawo do odstąpienia od umowy bez wyznaczania dodatkowego terminu jeszcze przed upływem oznaczonego terminu dla spełnienia oświadczenia. Co do zasady odstąpienie od umowy przysługuje wtedy, kiedy mamy do czynienia z tzw. umowami rezultatu, np. umową o dzieło.
Natomiast wypowiedzenie w większości ma zastosowanie w przypadku umów starannego działania, jak np. umów zlecenia bądź umów świadczenia usług i będzie możliwe głównie w przypadkach mających uregulowanie w samych umowach. Czasami wypowiedzenie będzie możliwe na podstawie obowiązujących przepisów prawa. Jak wskazuje Kodeks cywilny zobowiązanie o charakterze bezterminowym ciągłym wygasa, jeżeli dłużnik lub wierzyciel złożą wypowiedzenie przy jednoczesnym zachowaniu terminów umownych, ustawowych lub zwyczajowych. W przypadku braku wymienionych terminów, wypowiedzenie następuje niezwłocznie po jego złożeniu.
Wypowiedzenie umów zlecenia i świadczenia usług – obowiązujące zasady
Z zasady umowy zlecenia i świadczenia usług mogą zostać wypowiedziane przez dającego zlecenie w każdym, dowolnym momencie. Po złożeniu wypowiedzenia zleceniodawca zobowiązany jest do zwrotu przyjmującemu zlecenie wszystkich wydatków poniesionych przez niego w celu należytego wykonania zlecenia. W sytuacji, kiedy zlecenie ma charakter odpłatny, to zlecający ma obowiązek wypłacić przyjmującemu zlecenie część wynagrodzenia jaka odpowiada czynnościom, które do tej pory podjął. W przypadku wypowiedzenia bez ważnego powodu zlecający powinien naprawić szkodę.
Prawo do wypowiedzenia umowy w każdym czasie ma również przyjmujący zlecenie. W przypadku zlecenia odpłatnego, jeżeli wypowiedzenie nastąpiło bez ważnego powodu, to przyjmujący zlecenie odpowiada za powstałą szkodę. Zgodnie z zapisami umowa zlecenia nie musi wygasać na skutek śmierci dającego zlecenie, ani na skutek utraty przez niego zdolności do wykonywania czynności prawnych. W przypadku, kiedy zgodnie z zapisami umowy, zlecenie wygasło, to przyjmujący zlecenie powinien nadal prowadzić rozpoczęte czynności aż do momentu, w którym spadkobierca lub przedstawiciel ustawowy nie zarządzi inaczej. Czynności powinien prowadzić zwłaszcza w sytuacji, kiedy ich przerwanie mogłoby doprowadzić do powstania szkody.
Zgodnie z przepisami, jeżeli doszło do wygaśnięcia zlecenia, to nadal uważa się je za istniejące na korzyść przyjmującego aż do momentu, w którym dowiedział się on o jego wygaśnięciu.
Rozwiązanie umowy B2B
Umowa B2B zawarta pomiędzy przedsiębiorcami może posiadać zapisy zastrzegające wykonanie określonej czynności w szczególnej formie. Jeżeli w treści znajdzie się takie zastrzeżenie, to umowa może dojść do skutku jedynie w sytuacji, w której forma ta zostanie zachowana. W przypadku, kiedy strony umowy zastrzegły dokonanie danej czynności w formie pisemnej, dokumentowej lub elektronicznej bez określenia skutków jej niezachowania, to w przypadku jakichkolwiek wątpliwości należy uznać, że zastrzeżenie zostało określone jedynie dla celów dowodowych.
Umowa zawarta w formie pisemnej, dokumentowej lub elektronicznej wymaga za zgodą obu stron zachowania takiej samej formy przy jej rozwiązaniu bądź odstąpieniu, pod warunkiem, że umowa lub ustawa nie wskazują na inną formę. Zawarcie umowy w innej formie szczególnej podlega rozwiązaniu za zgodą obu stron i wymaga zachowania takiej formy jaką przewiduje ustawa lub strony umowy w związku z jej zawarciem. Odstąpienie od umowy bądź jej wypowiedzenie powinno nastąpić w formie pisemnej.
Rozwiązanie umowy – zasada swobody umów
Strony, które zawierają między sobą umowę mają prawo do zawarcia w niej dowolnych zapisów zgodnie z własnym uznaniem. Jednak treść lub cel nie mogą być sprzeczne z ustawą oraz z zasadami współżycia społecznego. Zasada ta dotyczy również sytuacji, w której dochodzi do rozwiązania umowy na drodze porozumienia. Porozumienie o rozwiązaniu umowy jest też umową, co oznacza, że strony mają swobodę w tym zakresie.
