Wstępna opłata leasingowa w kosztach firmy

Przedsiębiorca, który decyduje się na zakup samochodu do firmy ma do wyboru kilka form finansowania. Jedną z nich jest leasing operacyjny. W jego przypadku przedsiębiorca zobowiązany jest do zapłaty wstępnej opłaty leasingowej.

Leasing operacyjny – czym jest oplata wstępna? 

Opłata wstępna (czynsz inicjalny lub wkład własny) to jeden ze składników leasingu operacyjnego. Obowiązek jej wniesienia ma leasingobiorca jeszcze przed uruchomieniem leasingu, co oznacza, że jednym z warunków otrzymania finansowania w formie leasingu operacyjnego jest wpłata wkładu własnego. Celem czynszu inicjalnego jest zabezpieczenie firmy leasingowej przed ryzykiem niewywiązania się z umowy leasingu przez korzystającego. Opłata wstępna ma charakter bezzwrotny, co oznacza, że w przypadku zerwania umowy nie jest możliwe jej odzyskanie. Jest pierwszym wydatkiem jaki ponosi leasingobiorca w związku z zawartą umową. Im wyższa kwota wkładu własnego, tym niższa wysokość raty leasingowej oraz wartość późniejszego wykupu. 

Opłata wstępna – jak ująć w kosztach?

Opłatę wstępną można ująć w kosztach podatkowych firmy. Do kosztów podatkowych zaliczają się wydatki poniesione w związku z uzyskaniem, zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów (art. 22 ust. 1 ustawy o PIT). Wymienione wydatki nie mogą być wymienione w katalogu wydatków niestanowiących kosztów podatkowych (art. 23 ustawy o PIT). Jeżeli opłata wstępna dotyczy samochodu osobowego wykorzystywanego w działalności, to można uznać ją za koszt podatkowy i ująć jednorazowo w PKPiR w momencie jej poniesienia. Opłata wstępna stanowi wydatek związany z samym zawarciem umowy leasingu. Takiego samego zdania jest Dyrektor KIS, który w interpretacji indywidualnej z dnia 23 czerwca 2017 roku, nr sygn. 0112-KDIL5.4010.57.2017.2.KS wskazał, że: 

wstępna opłata leasingowa warunkuje zawarcie umowy, czyli należy ją powiązać nie tyle z całą umową rozumianą w wymiarze czasowym, co z momentem jej zawarcia. Dotyczy ona nie tyle samego trwania usługi leasingu, lecz w ogóle prawa do skorzystania z niego. Zatem nie jest opłatą dotyczącą całego okresu trwania umowy leasingu. Stąd opłata ta jest wydatkiem jednorazowym, związanym z zawarciem umowy leasingu. Nie ma obowiązku rozliczania jej proporcjonalnie do okresu trwania umowy. Tym samym wstępną opłatę należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów jednorazowo w dacie jej poniesienia. Opłata wstępna stanowi zatem koszty pośrednio związane z przychodami z prowadzonej działalności gospodarcze.

Podobne stanowisko w sprawie zaliczania opłaty wstępnej w leasingu operacyjnym mają także inne organy podatkowe i wskazują na nie w wydawanych interpretacjach indywidualnych. Podsumowując, opłata wstępna może być zaliczona w sposób jednorazowy do kosztów podatkowych firmy w dacie poniesienia. Opłata nie może zostać przypisana do poszczególnych rat leasingowych. Z tego powodu przedsiębiorca nie powinien dokonywać rozliczenia wydatku w stosunku proporcjonalnym do czasu trwania umowy leasingu i doliczać jej do poszczególnych rat leasingowych.   

Opłata wstępna – ujęcie w kosztach, a data zawarcia umowy leasingu

Od 1 stycznia 2019 roku obowiązuje nowy sposób rozliczania wydatków poniesionych na zakup samochodu osobowego za pomocą leasingu operacyjnego. Do końca 2018 roku obowiązywała zasada zgodnie, z którą przedsiębiorca miał prawo ująć w kosztach firmowych całą wartość opłaty wstępnej bez konieczności uwzględniania dodatkowych limitów. 

Nowelizacja przepisów o podatku dochodowym PIT 

Art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw brzmi:

Do umów leasingu, najmu, dzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze dotyczących samochodu osobowego zawartych przed dniem 1 stycznia 2019 r. stosuje się przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu dotychczasowym.

Z dniem 1 stycznia 2019 roku został zmieniony zapis w art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o PIT. Zgodnie z nim do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się opłat wynikających z umowy leasingu samochodu. Jeżeli wartość samochodu osobowego przekracza kwotę 150 000 zł, to przedsiębiorca może ująć w kosztach podatkowych wartości umowy jedynie do wysokości 150 000 zł. 

Przykłady 

PRZYKŁAD 1 
Przedsiębiorca prowadzi firmę i rozlicza koszty zgodnie z metodą memoriałową. W 2021 roku przedsiębiorca zakupił samochód osobowy w leasingu operacyjnym i otrzymał fakturę na wpłatę wkładu własnego. W jaki sposób przedsiębiorca powinien ująć opłatę wstępną w kosztach?

Odpowiedź:
Kwota wpłaty przypadająca na opłatę wstępną jest pośrednim kosztem działalności. Przy rozliczaniu kosztu nie ma znaczenia wybór metody. Opłata wstępna może zostać ujęta jednorazowo w kosztach w dniu poniesienia wydatku, czyli w dniu wystawienia faktury przez leasingodawcę.  


PRZYKŁAD 2
Przedsiębiorca zakupił do firmy samochód osobowy, który sfinansował za pomocą leasingu operacyjnego. Umowę zawarł w grudniu 2018 roku, czyli jeszcze przed zmianą przepisów. Przedsiębiorca 31 grudnia 2018 roku otrzymał fakturę za opłatę wstępną. W jaki sposób powinien ująć fakturę w kosztach podatkowych? 

Odpowiedź:
Umowa leasingowa została zawarta przed końcem 2018 roku, dlatego przedsiębiorca może ująć w kosztach podatkowych pełną wartość opłaty wstępnej w dniu wystawienia faktury, czyli 31 grudnia 2018 roku. 


PRZYKŁAD 3
Przedsiębiorca, zwolniony z VAT dokonał na początku 2021 roku zakupu samochodu osobowego, który sfinansował leasingiem operacyjnym. Wartość samochodu jest wysoka i przekracza 150 000 zł. Przedsiębiorca 1 marca 2021 roku otrzymał fakturę za opłatę wstępną w wysokości 60 000 zł. W jaki sposób powinien ująć w kosztach opłatę wstępną? 

Odpowiedź: 
Umowa leasingu została zawarta w 2021 roku, a wartość pojazdu przekracza kwotę 150 000 zł (250 000 zł). W związku z nowymi uregulowaniami przedsiębiorca musi stosować się do limitu kosztów, co wynika z art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o PIT. Otrzymaną fakturę za opłatę wstępną powinien ująć w kosztach podatkowych jednorazowo uwzględniając limit 150 000 zł, a więc 30 000 zł. Kwota ta wynika z wyliczenia:

współczynnik proporcji: 150 000 zł / 250 000 zł (wartość samochodu) = 0,6
wartość wydatku, która może być ujęta w kosztach: 0,6 x 50 000 zł = 30 000 zł.

Data publikacji: 2022-08-06, autor: FakturaXL