Sprzedaż za pomocą interfejsów elektronicznych, przykłady
Szczególne procedury rozliczania VAT od sprzedaży towarów konsumentom w UE (VAT OSS i VAT IOSS) łączy pojęcie operatora interfejsu elektronicznego. Kim jest wymieniony podmiot i jakie zadanie pełni w obrocie gospodarczym?
Operator interfejsu elektronicznego – kim jest i jakie zadanie ma do spełnienia?
Operator interfejsu elektronicznego pośredniczy w transakcjach sprzedaży pomiędzy właściwym dostawcą towaru, a odbiorcą z Unii Europejskiej. Może nim być właściciel platformy elektronicznej sprzedażowej, sklepu internetowego, platformy magazynowo – logistycznej, portalu aukcyjnego oraz innych portali o podobnym charakterze. Do zadań operatora należy między innymi odciążenie niektórych sprzedawców w zakresie poboru podatku VAT, umożliwienie odbiorcom końcowym z Unii Europejskiej uzyskania pełnej informacji o cenie razem z podatkiem VAT do zapłaty już w momencie składania zamówienia.
Operator interfejsu elektronicznego – transakcje, w których uczestniczy
Zgodnie z przepisami za operatora interfejsu elektronicznego uznaje się za prawnie fikcyjnego dostawcę towarów na potrzeby danej transakcji sprzedaży. Oznacza to, że uznaje się go za podmiot, który jakby nabył od właściwego sprzedawcy towar i dalej sprzedawał go odbiorcy z Unii Europejskiej jeżeli pośredniczy bądź ułatwia:
transakcję dostawy towarów na terytorium UE, które już zostały wprowadzone do obiegu w Unii mających różną wartość, której to dostawy dokonuje sprzedawca mający siedzibę w państwie trzecim dla konsumenta lub innej osoby niebędącej podatnikiem mieszkającym na terenie UE jako dostawa krajowa
transakcję dostawy towarów w ramach WSTO mających różną wartość, wprowadzonych do obiegu w Unii Europejskiej dokonanej przez sprzedawcę mającego siedzibę w państwie trzecim dla konsumenta lub innej osoby niebędącej podatnikiem zamieszkałym na terenie UE
transakcję SOTI, czyli przy sprzedaży towarów importowanych z państw trzecich na terytorium Unii Europejskiej, o ile wartość tych towarów w przesyłkach nie przekracza wartości 150 euro, gdzie sprzedawca może mieć siedzibę zarówno na terenie UE jak i poza Unią
Operator, który zostanie uznany za prawnie fikcyjnego dostawcę towarów ma obowiązek pobrać i rozliczyć podatek VAT od transakcji, w których bierze bezpośredni lub pośredni udział np.: przez portal handlowy.
Operator interfejsu elektronicznego – kiedy nie zostanie uznany za dostawcę towaru?
W niektórych okolicznościach operator interfejsu elektronicznego nie zostanie uznany za dostawcę towarów. Stanie się tak jeżeli:
towary, które zostały już wprowadzone do obiegu w UE są dostarczane do odbiorców z Unii, a właściwy sprzedawca posiada siedzibę na terytorium UE
wartość importowanych towarów do UE w ramach transakcji SOTI przekracza kwotę 150 euro.
Operatora nie będzie można uznać prawnie za dostawcę towarów prawnie fikcyjnego jeżeli ten nie będzie brał bezpośredniego lub pośredniego udziału:
przy obsłudze zamawiania towaru przez nabywcę
przy obsłudze potwierdzenia obciążenia nabywcy płatnością za zakupiony przez niego towar
przy określaniu warunków dotyczących danej dostawy towarów.
Przykłady
PRZYKŁAD 1 Odbiorca z Unii Europejskiej zamówił towar z oferty na portalu sprzedażowym operatora nr 1. W momencie zakupu danego towaru klient został przekierowany na portal sprzedażowy operatora nr 2 i dokonał u niego zakupu danego towaru. Konsument z UE korzystał z obu platform sprzedażowych, to jednak operatorem mającym obowiązek rozliczenia podatku VAT jest operator nr 2, który został uznany za podmiot ułatwiający/pomagający w dostawie towaru. Operator nr 1 nie uczestniczył w przedstawionej transakcji ani w sposób bezpośredni, ani pośredni. Jego zadanie polegało jedynie na przekierowaniu klienta do operatora nr 2.
PRZYKŁAD 2 Sprzedawca, którego siedziba firmy mieści się w Polsce zajmuje się sprzedażą odzieży na rzecz konsumentów w Polsce do wartości 150 euro. Sprzedaż prowadzona jest na platformie sprzedażowej. Natomiast towar wysyłany jest z kraju spoza UE, dokładnie z Kanady do Polski, z zastrzeżeniem, że import odbywa się w Niemczech i dopiero potem trafia do konsumenta z Polski. Operator nie jest zarejestrowany w procedurze importu VAT IOSS. W związku z tym rozliczenie podatku VAT importu odbędzie się w procedurze standardowej. W przypadku operatora transakcja przebiega następująco:
sprzedaż towaru przez przedsiębiorcę z Polski na rzecz operatora
SOTI, czyli wysyłka towarów z terenu kraju spoza Unii do jednego z państw członkowskich UE.
W tym przypadku miejscem opodatkowania jest Kanada. Jest to miejsce, w którym towary znajdują się w chwili rozpoczęcia wysyłki. Pierwsza dostawa do Niemiec nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, a druga będzie opodatkowana VAT w państwie UE przeznaczenia importu.
PRZYKŁAD 3 Siedziba firmy operatora znajduje się w Polsce. Dostawcą towarów jest kontrahent z Rosji zajmujący się sprzedażą towarów do klientów z UE. Towary sprzedawane są za pośrednictwem platformy sprzedażowej należącej do operatora z Polski. Towar wysyłany jest ze Słowacji za pośrednictwem operatora udostępniającego platformę sprzedażową dla konsumentów z Czech. W tym przypadku operator jest podmiotem ułatwiającym dostawę towarów od sprzedawcy z Rosji do klientów z państw członkowskich Unii Europejskiej. W przypadku operatora transakcja będzie podzielona na:
1. zakup towarów przez operatora z Polski od dostawcy towarów z Rosji. Opodatkowanie VAT będzie stosowane zgodnie z miejscem położenia magazynu (Słowacja)
WSTO, czyli wysyłka towarów z jednego państwa członkowskiego do konsumentów z innego kraju UE obejmuje rozliczenie VAT w sposób zależny od rejestracji do VAT OSS (tak lub nie).
Operator może:
zarejestrować się do procedury VAT OSS i wtedy VAT od transakcji rozlicza za pomocą urzędu skarbowego w Polsce wg stawki właściwej ze względu na kraj UE dostarczenia towarów
nie rejestrować się do procedury VAT OSS, wtedy operator będzie musiał zarejestrować się do VAT w każdym państwie UE, do którego zostaną wysłane towary.
