Obecnie coraz większym zainteresowaniem cieszą się kampery, które w okresie obostrzeń zyskały na jeszcze większej popularności. W związku z tym niektórzy przedsiębiorcy decydują się na zakup kampera w celu wynajęcia go lub użytkowania w działalności. Kamper może służyć np. jako mobilne biuro, można go też przeznaczyć do podróży służbowych. Kiedy wydatek poniesiony na zakup kampera oraz koszty eksploatacyjne z nim związane będzie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów?
Przez koszty uzyskania przychodu uważane są wszystkie wydatki, które pozostają w związku przyczynowo – skutkowym z przychodami osiąganymi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej z wyłączeniem kosztów zastrzeżonych ustawą o podatku dochodowym.
Określenie kosztów uzyskania przychodów znajduje się w art. 22 ust. 1 ustawy o PIT. Zgodnie z nim są to wszystkie wydatki mające uzasadnienie gospodarcze, które związane są z działalnością i mają na celu osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Każdy przedsiębiorca musi pamiętać o tym, aby prawidłowo udokumentować dany wydatek. Dopiero wtedy będzie mógł on stanowić koszt firmowy.
Wykorzystanie kampera w działalności gospodarczej
O zaliczeniu poszczególnego wydatku do kosztów decyduje przede wszystkim specyfika prowadzonej działalności gospodarczej. Występujący związek przyczynowo – skutkowy pomiędzy poniesionym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu lub zachowaniem bądź zabezpieczeniem jego źródła należy do indywidualnej oceny przedsiębiorcy. W przypadku kontroli, to podatnik będzie musiał wykazać związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą.
W omawianym przypadku jakim jest zakup kampera może to być uzasadniony wydatek, ponieważ kamper w firmie może służyć do różnych celów, np. może być przeznaczony na wynajem w firmie świadczącej usługi najmu, może też być jednym z elementów składowych kosztów jakie wiążą się z wyjazdem turystycznym w firmie sprzedającej wycieczki turystyczne. Innym przykładem na wykorzystanie kampera w przedsiębiorstwie może być korzystanie z niego przez pracowników podczas podróży służbowych w terenie.
Pojazdy firmowe, a koszty uzyskania przychodu
Nabycie pojazdów osobowych do firmy i wydatki związane z eksploatacją tych pojazdów mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, ale z pewnymi ograniczeniami dotyczącymi przede wszystkim wydatków związanych z pojazdami innymi niż samochody osobowe. Jeżeli przedsiębiorca poniesie wydatki na zakup i eksploatację pojazdów niespełniających definicji pojazdów osobowych, to może ująć je w kosztach w całości pod warunkiem, że zostaną one uznane za koszty firmowe przez prawidłowe ich udokumentowanie oraz, że wydatki są racjonalnie i gospodarczo uzasadnione, a ich celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów nie wyszczególnionych w art. 23 ustawy o PIT. W tym wypadku należy ustalić, czy kamper znajduje się w grupie samochodów osobowych. Samochód może być zaliczony do grupy samochodów osobowych zgodnie z przepisami podatkowymi (pojazd samochodowy w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, który konstrukcyjnie przeznaczony jest do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą) lub może nie spełniać definicji samochodu osobowego.
Jeżeli przedsiębiorca ustali, że pojazd spełnia definicję samochodu osobowego, to w takiej sytuacji obowiązuje go ograniczenie co do zaliczenia wydatków związanych z zakupem i eksploatacją. Czynni podatnicy VAT wykorzystujący samochód do czynności opodatkowanych mają prawo do odliczenia 50% VAT. W kosztach podatkowych mogą ująć jedynie 75% poniesionych wydatków. Jeżeli przedsiębiorca zadeklaruje, że będzie wykorzystywał pojazd jedynie do czynności firmowych, to może odliczyć pełny VAT i całość poniesionych wydatków zaliczyć do kosztów podatkowych. W tym celu powinien:
Ewidencji przebiegu pojazdu nie muszą prowadzić właściciele, którzy przeznaczyli pojazd samochodowy wyłącznie do:
odsprzedaży
sprzedaży (pojazd wytworzony przez podatnika)
oddania do odpłatnego używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze
jeżeli odsprzedaż, sprzedaż lub oddanie do odpłatnego używania tych samochodów jest przedmiotem działalności podatnika.
W przypadku kiedy przedmiotem działalności podatnika jest wynajem pojazdów i kamper został zakupiony wyłącznie z przeznaczeniem na wynajem, to przedsiębiorca nie musi składać formularza VAT-26 ani prowadzić ewidencji przebiegu pojazdu, aby móc dokonać pełnego odliczenia VAT i rozliczyć koszty eksploatacji związane z tym pojazdem. Jeżeli kamper użytkowany w działalności gospodarczej nie spełnia definicji samochodu osobowego, to wszystkie wydatki z nim związane mogą być rozliczane w kosztach bez ograniczenia. Ograniczenia nie obowiązują również w odliczaniu podatku VAT. W związku z tym podatnik ma prawo ująć kamper w ewidencji środków trwałych i dokonywać odpisów amortyzacyjnych stanowiących koszty uzyskania przychodów w całości. Przedsiębiorca, który jest właścicielem kampera niespełniającego definicji samochodu osobowego może także rozliczyć w pełnej kwocie wydatki związane z eksploatacją pojazdu.
Użytkowanie kampera w działalności gospodarczej, a interpretacja indywidualna.
6 kwietnia 2021 roku Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał interpretację indywidualną o sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.1028.2020.4.MD w sprawie dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych i wydatków eksploatacyjnych związanych z użytkowaniem kampera w działalności gospodarczej.
O wydanie interpretacji wnioskował czynny podatnik VAT rozliczający się podatkiem liniowym na podstawie podatkowej książki przychodów i rozchodów. Podatnik prowadzi 3 rodzaje działalności: 1) w zakresie produkcji wyrobów budowlanych z betonu (kod PKD 23.61.Z), 2) w zakresie wynajmu i dzierżawy pozostałych pojazdów samochodowych (ciężarowe, osobowe, pojazdy specjalne) z wyłączeniem motocykli (kod PKD 77.12.Z), 3) w zakresie wynajmu nieruchomości oraz środków trwałych (przeważnie maszyny budowlane: koparki, ładowarki). Przedsiębiorca ma w planie kupić pojazd będący kamperem o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony, który ma być zarejestrowany jako samochód specjalny M1. W związku z tym podatnik będzie ponosił wydatki związane z kamperem, jak np. wydatki na nabycie pojazdu, za paliwo oraz na inne koszty eksploatacyjne. Jednocześnie wnioskodawca zaznaczył, że ograniczenia związane z pandemią koronawirusa spowodowały, że spotkania wyjazdowe na realizowane budowy zostały znacznie utrudnione, między innymi przez ograniczenia w hotelach, ograniczenia liczby spotkań, brak spotkań w budynkach baraków, czy kontenerach z uwagi na ograniczenia ustawą. Spółki prowadzące takie projekty zaczęły zgłaszać większe zapotrzebowanie na biura mobilne, przeważnie kampery. Z uwagi, że kamper będzie wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT (wynajem innym podmiotom gospodarczym), a wydatki na eksploatację pojazdu będą ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania bądź zabezpieczenia źródła przychodów, to wnioskodawca mając wątpliwości zadał pytanie, czy może wprowadzić pojazd do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i czy może dokonywać odpisów amortyzacyjnych będących kosztami uzyskania przychodów w całości, a także czy ma prawo rozpoznawać wydatki na eksploatację pojazdu jako koszty firmowe w całości. W odpowiedzi Dyrektor Krajowej Administracji Skarbowej stwierdził:
Jak wskazano we wniosku Wnioskodawca zamierza nabyć na podstawie faktury VAT pojazd (kamper) o dopuszczalnej masie całkowitej (DMC) powyżej 3,5 tony (kamper będzie zarejestrowany jako samochód specjalny M1). Zatem, w świetle powołanej powyżej definicji zawartej w art. 5a pkt 19a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie będzie stanowił on samochodu osobowego. Z uwagi na powyższe stwierdzić należy, że skoro wskazany we wniosku samochód nie będzie samochodem osobowym, to ograniczenie kosztów eksploatacji, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie znajduje zastosowania. […]
[…] pojazd (kamper), który zamierza nabyć Wnioskodawca nie będzie stanowił w myśl cytowanych powyżej przepisów – samochodu osobowego. Do amortyzacji tego pojazdu, nie będzie więc miało zastosowania ograniczenie, o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec powyższego, o ile przedmiotowy pojazd (kamper) spełniał będzie przesłanki do uznania go za środek trwały, który będzie wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od jego wartości początkowej, bez ograniczeń kwotowych.
