Procedury podatkowe w JPK

Transakcja objęta obowiązkiem stosowania mechanizmu podzielonej płatności. Pole jest opcjonalne.

W przypadku wystąpienia oznaczenia należy zastosować „1”. W przeciwnym przypadku pole należy pozostawić puste (w JPK - BRAK).

Oznaczenie MPP stosuje się do faktur o kwocie brutto wyższej niż 15 000 zł dokumentujących dostawę towarów lub świadczenie usług wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy.

Jeżeli nabywca otrzyma fakturę dokumentującą nabycie towarów lub usług wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy o wartości brutto faktury przewyższającej kwotę 15 000 zł, na której nie będzie wymaganego oznaczenia „mechanizm podzielonej płatności”, to także przy tej transakcji należy wprowadzić znacznik MPP.

Stosuje się poniższe zasady:

• jeżeli towar lub usługa z załącznika 15 ustawy stanowią element transakcji, która łącznie przekracza 15 000 zł brutto lub pojedynczej faktury o wartości do 15 000 zł brutto, to nie trzeba oznaczać w JPK nabywcy, usługi jako MPP
• jeżeli faktura została przekazana z oznaczeniem procedury MPP pomimo tego, że kwota brutto na fakturze jest niższa od 15 000 zł brutto, to przy wprowadzaniu dokumentu do JPK nie trzeba stosować oznaczenia MPP
• jeżeli na fakturze o wartości ponad 15 000 zł brutto nie ma oznaczenia “płatność podzielona”, to nabywca musi w JPK oznaczyć ją symbolem MPP
• jeżeli faktura z oznaczeniem MPP dotyczy towaru lub usługi spoza załącznika nr 15 ustawy, to nabywca nie musi w JPK oznaczać jej symbolem MPP i to zarówno w przypadku kiedy kwota na fakturze nie przekracza, jak i wtedy kiedy przekracza 15 000 zł brutto.

Dotyczy dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych przez podatnika podatku od towarów i usług lub na jego rzecz z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, które jest państwem przeznaczenia dla wysyłanego lub transportowanego towaru. Warunek dostawa musi być dokonywana na rzecz:

• podatnika podatku od wartości dodanej lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów
• innego niż wymieniony wyżej podmiot niebędący podatnikiem podatku od wartości dodanej. 

Oznaczenie sprzedażą wysyłkową powinno wystąpić niezależnie od miejsca opodatkowania, a więc zarówno przy zmianie miejsca opodatkowania na siedzibę nabywcy, jak również wtedy kiedy sprzedaż opodatkowana jest u dostawcy, dlatego też:

• przy sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju dostawa towarów zostaje uznana za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów (VAT-NP).

• przy sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju dostawa towarów zostaje uznana za dokonaną na terytorium kraju, jeżeli całkowita wartość towarów innych niż wyroby akcyzowe wysyłanych lub transportowanych do tego samego państwa członkowskiego w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, która została pomniejszona o kwotę podatku, jest mniejsza lub równa w danym roku od kwoty wyrażonej w złotych i odpowiada kwocie ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów (zgodnie ze stawką krajową). Na wniosek podatnika dostawa może zostać opodatkowana poza terytorium kraju (VAT-NP).

Oznaczenia EE nie stosuje się w przypadku kiedy łącznie zostaną spełnione następujące warunki:

1. siedziba działalności gospodarczej, a w przypadku jej braku, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu usługodawcy znajduje się na terytorium tylko jednego państwa członkowskiego
2. usługi, (o których mówi ust. 1) świadczone są na rzecz osób niebędących podatnikami, które posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium państwa członkowskiego, o którym mowa powyżej
3. całkowita wartość usług, o których mówi ust. 1 jest świadczona na rzecz podmiotów, o których mowa w pkt 2, pomniejszona o kwotę podatku, która nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego, ani w poprzednim roku podatkowym, kwoty 10 000 euro lub jej równowartości wyrażonej w walucie krajowej państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 1. W przypadku usługodawcy posiadającego siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby, gdzie stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu znajduje się tylko na terytorium kraju wyrażona w złotych jest równowartość kwoty w euro, która wynosi 42 000 zł.

• podmiotami, gdzie jeden z nich wywiera znaczący wpływ na przynajmniej jeden inny znaczący podmiot
  
  Przez znaczący wpływ należy rozumieć:
  a) posiadanie bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 25%:
  • udziałów w kapitale
  • praw głosu w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających
  • udziałów lub praw do udziału w zyskach lub majątku bądź ich ekspektatywy, w tym także jednostek uczestnictwa i certyfikatów inwestycyjnych
  b) faktyczną zdolność osoby fizycznej do wpływania na podejmowanie kluczowych decyzji gospodarczych przez osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej
  c) pozostawanie w związku małżeńskim albo występowanie pokrewieństwa lub powinowactwa do drugiego stopnia.
• podmiotami, na które wywiera znaczący wpływ:
  • ten sam inny podmiot
  • małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego stopnia osoby fizycznej wywierającej znaczący wpływ na co najmniej jeden podmiot
• spółką niemającą osobowości prawnej i jej wspólnikami
  4. podatnikiem i jego zagranicznym zakładzie.

W tej transakcji drugi w kolejności podatnik nie płaci podatku VAT od WNT (transakcja jest wykazywana jako procedura szczególna w JPK_V7 bez wskazania kwoty podatku).

Transakcją trójstronną jest transakcja, w której spełnione łącznie są następujące warunki:

• trzech podatników VAT zidentyfikowanych na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w trzech różnych państwach członkowskich uczestniczy w dostawie towaru w taki sposób, że pierwszy z nich wydaje towar bezpośrednio podatnikowi ostatniemu w kolejności. Dostawa towaru dokonana jest między pierwszym i drugim oraz drugim i ostatnim w kolejności
• przedmiot dostawy jest wysyłany lub transportowany przez pierwszego lub transportowany przez drugiego w kolejności podatnika VAT bądź na ich rzecz z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego

Oznaczenie TT_WNT obejmuje swoim zasięgiem jedynie procedurę uproszczoną w transakcji trójstronnej. Polega ona na tym, że ostatni w kolejności podatnik VAT rozlicza podatek z tytułu dokonania na jego rzecz dostawy towarów przez drugiego w kolejności podatnika VAT o ile zostaną łącznie spełnione poniższe warunki:

• dostawa na rzecz ostatniego w kolejności podatnika VAT jest bezpośrednio poprzedzona wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów u drugiego w kolejności podatnika VAT
• drugi w kolejności podatnik VAT, który dokonuje dostawy na rzecz ostatniego w kolejności podatnika VAT nie ma siedziby działalności gospodarczej na terytorium państwa członkowskiego, w którym kończy się transport lub wysyłka
• drugi w kolejności podatnik VAT stosuje wobec pierwszego i ostatniego w kolejności podatnika VAT ten sam numer identyfikacyjny na potrzeby VAT, który został mu przyznany przez państwo członkowskie inne niż to, w którym zaczyna się lub kończy transport lub wysyłka
• ostatni w kolejności podatnik VAT stosuje numer identyfikacyjny na potrzeby VAT państwa członkowskiego, w którym kończy się transport lub wysyłka

W procedurze uproszczonej wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów zostaje opodatkowane u drugiego podatnika, jeżeli wystawi on ostatniemu w kolejności podatnikowi VAT fakturę, w której oprócz danych standardowych znajdą się następujące informacje:

1. adnotacja "VAT: Faktura WE uproszczona na mocy art. 135-138 ustawy o p.t.u." lub ,,VAT: Faktura WE uproszczona na mocy artykułu 141 dyrektywy 2006/112/WE''
2. stwierdzenie, że podatek z tytułu dokonanej dostawy zostanie rozliczony przez ostatniego w kolejności podatnika podatku od wartości dodanej
3. numer VAT-UE stosowany przez ostatniego w kolejności podatnika od wartości dodanej wobec pierwszego i ostatniego w kolejności podatnika podatku od wartości dodanej
4. numer identyfikacyjny stosowany na potrzeby podatku od wartości dodanej ostatniego w kolejności podatnika.

W transakcji drugi w kolejności podatnik nie płaci podatku i nie wykazuje transakcji jako WDT, ale jako dostawa opodatkowana u nabywcy (trzeci w kolejności uczestnik transakcji trójstronnej).

W JPK_V7 należy wskazać procedurę TT_D i wykazać transakcję w pozycjach szczególnych bez wykazywania kwoty podatku do zapłaty.

W wykonywanych usługach turystycznych podstawę opodatkowania stanowi marża pomniejszona o kwotę podatku należnego. Marża to różnica wynikająca z kwoty jaką ma zapłacić nabywca usługi, a kosztami faktycznie poniesionymi przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług od innych podatników celem bezpośredniej korzyści dla turysty. Usługi bezpośredniej korzyści dla turysty oznaczają usługi będące składnikiem świadczonej usługi turystycznej. W szczególności chodzi o transport, zakwaterowanie, wyżywienie i ubezpieczenie.

Dla podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych wcześniej przez niego w ramach prowadzonej działalności w celu późniejszej odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem będzie marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży, a kwotą nabycia pomniejszona o kwotę podatku.

Oprócz danych podstawowych dotyczących transakcji należy w polach właściwych dla sprzedaży wykazać poszczególne podstawy opodatkowania (zgodnie z odpowiednimi stawkami podatku VAT), czyli marże pomniejszone o podatek należny, również marże ujemne oraz podatek należny od poszczególnych marż. Przy marży ujemnej podatek wynosi „0,00”. Należy wskazać odpowiednie oznaczenia: MR_T lub MR_UZ.

Procedura importowa 42 ma na celu wprowadzenie towarów do obrotu tak, aby miejscem przeznaczenia towarów był inny kraj wspólnoty. Pomiędzy poszczególnymi krajami Unii Europejskiej towary przesuwane są na zasadzie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Przy czym import nie jest krajem docelowym.

Przy procedurze 42 ma zastosowanie zwolnienie z VAT w transakcji importu, a opodatkowanie ma miejsce w WDT. W odniesieniu do kodów towarowych, procedura 42 stanowi dopuszczenie do obrotu i jednocześnie wprowadza na rynek krajowy towary podlegające zwolnieniu z VAT w dostawie do innego państwa członkowskiego (import z kraju trzeciego z dostawą wewnątrzwspólnotową następującą bezpośrednio po imporcie).

Oznaczenie należy zastosować jeżeli import nastąpił z Polski, a WDT następuje do innego kraju Unii. Procedurą oznacza się WDT. Podatek VAT należy rozliczyć w kraju będącym docelowym z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Zgodnie z art. 63 rozporządzenia celnego procedura importu oznacza powrotny przywóz spoza Unii Europejskiej przy dopuszczeniu do swobodnego obrotu i wprowadzeniem do niego towarów zwolnionych z podatku VAT. W ostateczności towar ma trafić do innego państwa członkowskiego niż kraj importu.

Przy procedurze 63 mamy do czynienia ze zwolnieniem z VAT w stosunku do transakcji powrotnego przywozu towarów, który na początku został wprowadzony poza obszarem Unii Europejskiej. Opodatkowaniu podlega WDT w momencie przemieszczenia towarów.

Transfer bonu jednego przeznaczenia dokonany przez podatnika działającego we własnym imieniu zostaje uznany za dostawę towarów lub świadczenie usług, których dotyczy ten bon. W B_SPV, podatek VAT rozliczany jest od czynności przekazania bonu.

Faktyczne przekazanie towarów lub świadczenia usług w zamian za bon jednego przeznaczenia, który zostanie przyjęty przez dostawcę lub usługodawcę jako wynagrodzenie lub część wynagrodzenia nie zostanie uznane za niezależną transakcję w tej części, za którą wynagrodzenie stanowił bon.

Jeżeli dostawca lub usługodawca otrzymałby dodatkowe wynagrodzenie ponad wartość bonu, to w takiej sytuacji ta część transakcji ponad, nie może być oznaczona procedurą B_SPV.

Procedura zostaje oznaczona w sytuacji kiedy dostawca towarów lub usługodawca nie jest podatnikiem, który prowadząc działania we własnym imieniu wyemitował bon jednego przeznaczenia. Należy uznać, że dostawca lub usługodawca dokonał dostawy towarów lub świadczenia usług dotyczących bonu na rzecz podatnika, który wyemitował bon. 

Transakcja opodatkowana będzie miała więc miejsce już w momencie emisji bonu, a nie wtedy kiedy podmiot będący końcowym odbiorcą będzie go realizował (np.: pracownik wykorzystuje bon wyemitowany przez pracodawcę). W tym wypadku procedurę wskazuje dostawca towarów i usług (nie pracodawca emitent) wykazując bon zgodnie ze stawką właściwą dla dostawy towarów lub świadczenia usług dotyczących bonu.

Procedura ma zastosowanie jeżeli transfer bonu różnego przeznaczenia jest dokonywany przez podatnika innego niż podatnik realizujący czynności podlegające opodatkowaniu (sprzedaż lub przekazanie bonu jest wykonywane przez inny podmiot, który nie jest ani producentem, ani sprzedawcą danego towaru). Czynność opodatkowania oraz wykazanie procedury B_MPV_PROWIZJA dotyczy usług pośrednictwa oraz innych usług oznaczonych jako usługi dystrybucji lub promocji odnoszące się do bonu.

Faktyczne przekazanie bonu lub świadczenie usług wykonane w zamian za bon różnego przeznaczenia przyjęte przez dostawcę lub usługodawcę za wynagrodzenie lub część wynagrodzenia należy opodatkować. Opodatkowaniu przez wystawcę bonu nie będzie podlegał wcześniejszy transfer bonu różnego przeznaczenia. W tym wypadku dostawca bonu nie musi wykazywać u siebie procedury. Jest to obowiązek pośrednika w obrocie bonami.

Płatności dotyczące nabycia towarów lub usług wymienionych w załączniku nr 15, które zostały udokumentowane fakturą w kwocie należności, która ogółem przewyższa wartość 15 000 zł brutto wymagają zastosowania mechanizmu podzielonej płatności, dlatego też na takiej fakturze musi znaleźć się oznaczenie „Mechanizm Podzielonej Płatności”.

W przypadku faktur o kwocie brutto w wysokości ponad 15 000 zł dokumentujących dostawę towarów i usług z załącznika 15 do ustawy, oznaczenie MPP stosuje się w części ewidencyjnej JPK_V7.